Al sinds de start van de decentralisatie kampt de Gemeente Breda en met ons vele andere gemeente met ernstige tekorten voor de jeugdzorg. De budgetten vanuit het Rijk zijn niet toereikend en al jaren legt de gemeente toe op de kosten, kosten die elk jaar wederom stijgen. Er wordt door het college een actieve lobby gevoerd richting het Rijk en de gemeente heeft dit jaar in haar begroting een claim gelegd bij het Rijk om de kosten voor jeugdzorg te kunnen blijven dekken.
Buiten kijf staat dat geld vanuit het Rijk bedoeld voor jeugdzorg ook naar jeugdzorg gaat, ieder kind in Breda moet veilig en in gezondheid kunnen opgroeien en als gemeente moeten we daar alle randvoorwaarden voor scheppen. Wanneer een gezin echter vastloopt, moet de juiste ondersteuning geboden worden. Het liefst wil je voorkomen dat jeugdhulp noodzakelijk is en daarom is het ook zo belangrijk dat we extra gaan inzetten op het voorliggend veld op preventie en ondersteuning, zoals ook beschreven in nieuwe jeugdbeleid wat we voor de zomer met een unanieme raad hebben vastgesteld. Ook moeten we er voor waken dat we als maatschappij niet gaan over diagnosticeren. We hebben de vraag naar lichtere vormen van jeugdhulp namelijk enorm zien toenemen de afgelopen jaren. Ook het aantal aanbieders is zo blijkt uit een reportage van BN De Stem in dit segment heel fors toegenomen. De onderzoeken naar bijvoorbeeld dyslexie rezen de pan uit en vaak ook nog eens in de wijken waar een bovengemiddeld aantal hoger opgeleiden wonen, die de weg naar jeugdzorg gemakkelijker lijken te vinden dan in bepaalde kwetsbare wijken.
Als PvdA vinden we het enorm belangrijk dat het geld vanuit het Rijk bedoeld voor jeugdzorg ook echt terecht komt bij diegene die het echt nodig hebben. We moeten de minima ontzien en het gesprek aan durven gaan over eigen kracht. De nieuwe jeugdverordening gaat daarover, als gemeente meer grip en controle krijgen op de budgetten en tevens de kwaliteit waarborgen, zorgen dat het geld terecht komt waar het, het hardst nodig is, niet bij zorgcowboys.
Eigen kracht betekent dat er gekeken wordt naar de zorgbehoefte en de specifieke situatie per gezin, de kracht en het netwerk, en in het geval van het informele PGB ook naar de financiële kracht van een gezin, zoals vastgelegd in het stappenplan. Met als kanttekening dat ook daarin nog steeds maatwerk mogelijk is, en er bezwaar gemaakt kan worden middels de hardheidclausule. Helaas is met name in dit stukje onduidelijkheid ontstaan, oppositiepartijen claimen onterecht dat dit bezuinigen zijn, zoals gezegd; geld voor jeugdzorg gaat naar jeugdzorg, maar we hebben als gemeente wel de verantwoordelijkheid om de jeugdzorg betaalbaar te houden. Samen met de VVD en D66 hebben we een amendement ingediend om de verordening op dit punt te verduidelijken. Financiële draagkracht wordt alleen als het gaat om het informele PGB meegewogen.
Daarnaast vindt onze fractie het belangrijk dat we als raad zicht blijven houden op de invoering van deze verordening en de effecten die het gaat meebrengen. Daarom hebben we samen met D66 de motie ‘voor toegankelijke en betaalbare jeugdzorg’ ingediend, die vraagt om een gedegen evaluatie, en deze middels casuïstiek te bespreken met de raad. Zo vinden we het belangrijk dat de aanpassingen m.b.t. het informele PGB niet ongewenst hogere kosten met zich mee zal brengen doordat zorg in natura toeneemt. Willen we weten wat de wijzigingen in de tarieven voor een effecten hebben gehad op de verschillende aanbieders. En verkrijgen we graag meer inzicht in de toepassing van het stappenplan en de afwegingen die er door het college gemaakt worden in verschillende casus. Alleen dan kunnen we als raadsleden de juiste controle die van ons gevraagd wordt toepassen.
Deze evaluatie kan samen met de reflectie op ons jeugdhulpstelsel – zoals verzocht in een aangenomen motie van de SP die we mede hebben ingediend – de basis vormen om ons jeugdhulpstelsel in Breda tegen het licht te houden en verbeterpunten aan te brengen.
