Na een rondje langs de Bredase sportverenigingen stelde Raadslid Younes Nahnahi het college de volgende vragen over de uitdaging om meer mensen met een smalle beurs te laten sporten:
Zoals helaas inmiddels algemeen bekend is trekt corona nog steeds een zware wissel op alles en iedereen in Nederland en snakt jong en oud naar perspectief. En het verlangen naar het oude normaal wordt met de dag groter. Aangezien het besef meer en meer is doorgedrongen dat wij niet zomaar ontkomen aan de gevolgen van deze pandemie, was de hoop bij veel Nederlanders gevestigd op het nieuwe regeerakkoord.
Helaas is sportend Nederland niet optimaal tegemoetgekomen. Toen er bekend werd welke middelen naar sport gaan was de teleurstelling in de sportwereld al snel duidelijk. Zo blijkt dat sportverenigingen in arme wijken niet aan de verwachtingen kunnen voldoen om meer kansarme jongeren te laten sporten. De financiële situatie van deze clubs maakt het lastig om aan de oproep van het kabinet om meer kwetsbare mensen in beweging te krijgen, te voldoen.
Naar aanleiding van het NRC-artikel van 16 januari heeft PvdA Breda een rondje langs de velden gedaan. Uit de gesprekken blijkt dat ook deze Bredase clubs geen gehoor kunnen geven aan de oproep van het kabinet om meer kwetsbare mensen te laten sporten. Mensen met een laag inkomen kunnen gebruik maken van het sportfonds maar ze zijn genoodzaakt om een keuze te maken voor één sport. De kinderen moeten dan kiezen tussen zwemmen of voetballen. Bovendien geven deze sportclubs aan dat de schaamtecultuur een barrière vormt waardoor mensen niet zo snel aankloppen voor dit soort regelingen. Ook geven een aantal voetbalclubs in wijken zoals Hoge Vucht en Tuinzigt aan dat ze geen financiële buffer hebben om bijvoorbeeld investeringen zoals kunstgras of outdoor fitness apparatuur te doen waardoor de jeugd het hele jaar door buiten kan trainen. Deze investeringen blijken overigens ook voor sommige clubs uit de “betere wijken’ financieel niet haalbaar.
Wij maken ons zorgen dat de sport niet voor alle Bredanaars toegankelijk en betaalbaar is. Wij roepen daarom het college middels de volgende vragen in actie te komen om deze vorm van ongelijkheid te bestrijden:
1) Heeft het college kennisgenomen van het bovengenoemd artikel in NRC d.d. 16 januari? Zo ja, wat vindt het college van het alarmerend karakter van het artikel?
2) Hoe beoordeelt het college de signalen en de zorgen van deze Bredase (voetbal) sportverenigingen?
3) (h)erkent het college de urgentie om de tweedeling in het sport zo snel mogelijk te bestrijden? Zo ja, wat is het plan van aanpak?
4) Ziet het college kansen om vanuit het lokale beleid samen met de clubs in kwetsbare wijken een oplossing te vinden voor deze problematiek?
