Tweejaarlijkse herindicatie WMO voor chronisch zieken overbodig

Waarom moeten chronisch zieken die echt niet meer beter worden iedere twee jaar een belastend bureaucratisch circus doorlopen om recht te houden op de zorg die zij nodig hebben? Marrieke stelde het college hierover vragen.

Via diverse kanalen op social media kwam ik een oproep tegen van de heer Hilberink, een man met een levenslange aandoening en werkzaam als lector op de Hogeschool Rotterdam. Hij roept gemeenten op om mensen met een levenslange aandoening te ontzien van een tweejaarlijkse herindicatie. De aandoening wordt immers niet minder.
De gemeente Rotterdam en Utrecht hebben het herindicatiebeleid inmiddels al aangepast. Een aanpassing zou volgens onze fractie kunnen zorgen voor minder werkdruk van de indicatiestellers, snellere procedures bij de indicatiestellers, minder papierwerk, minder kosten voor de gemeente en minder belasting van de mensen met een levenslange aandoening.
Spreker: Sander Hilberink, lector Hogeschool: Stop met mij elke twee jaar de maat te nemen.
“Ik ben geboren met cerebrale parese. Deze aandoening is levenslang. Toch moet ik elke twee jaar opnieuw geïndiceerd worden voor mijn PGB van de zorgverzekering. Ook vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning zijn deze herindicaties de praktijk. Een beetje onzin. De gemeente Rotterdam heeft dit ingezien. Ook de gemeente Utrecht is onlangs gestopt met het herindiceren. Mijn voorstel is om dit in te voeren voor heel Nederland. Mensen met een levenslange beperking, die hoeven niet om de twee jaar lastiggevallen te worden om een hulpvraag, die niet minder wordt.”

Ik heb hierover enkele vragen aan het college:

1. Weet het college hoeveel mensen met een levenslange aandoening tweejaarlijks een herindicatie moeten aanvragen in de gemeente Breda?
2. Hebben zich in de gemeente Breda mensen gemeld die om een ontheffing van de herindicatie hebben gevraagd?
3. Wat maakt dat deze mensen in de gemeente Breda niet in aanmerking komen voor een WLZ en tweejaarlijks een herindicatie voor de WMO/PGB moeten krijgen waardoor ze de hele procedure weer moeten doorlopen?
4. Is het college het ermee eens dat het herindiceren van deze groep mensen onnodig veel last, tijd, energie en geld kost voor zowel de mensen als de gemeente?
5. Is het college bereid om te onderzoeken wat een aanpassing in herindicatie-procedure oplevert ? Zo ja, is het college dan ook bereid om de huidige procedure aan te passen als blijkt dat dit ten goede komt van zowel de gemeente m.b.t. de financiën en de mensen met een levenslange aandoening kijkend naar de tweejaarlijkse belasting?

op 21 juli is het antwoord van het college toegevoegd.