Afgelopen zaterdag stond onderstaand opinie-artikel van Miriam Haagh, wethouder onderwijs, in BN/De Stem. Als wethouder in Breda ontmoet zij zoveel leerkrachten die iedere dag bevlogen voor de klas staan. Morgen, dinsdag 27 juni, leggen zij een uur het werk neer, veel van hen met pijn in het hart, omdat ze niets liever willen dan er vol voor de kinderen te zijn. Maar ze doen het niet voor niets, in het artikel hieronder lees je er meer over.
“Laat de leerkrachten voelen dat we hen steunen
Leraren in het basisonderwijs leggen aanstaande dinsdag 27 juni een uur lang het werk neer, uit protest tegen lerarentekorten, werkdruk en slechte salarissen.
Als wethouder onderwijs in Breda heb ik het voorrecht om veel leerkrachten te ontmoeten en te spreken.
Wat mij in die ontmoetingen keer-op-keer opvalt is de enorme gedrevenheid van deze beroepsgroep. Leraar zijn is niet zomaar een baantje. Het is een roeping, een zware en tegelijk schitterende verantwoordelijkheid om kinderen en jongeren te helpen om hun talenten verder te laten ontplooien.
Dat er in het onderwijs qua salariëring zo’n groot verschil tussen het basisonderwijs en het voortgezet onderwijs is ontstaan vind ik niet te begrijpen.
Het zijn de basisschooldocenten die steeds te maken hebben met grote klassen en, door het passend onderwijs, met kinderen die net een beetje extra aandacht nodig hebben. Er wordt zoveel meer verwacht van een leerkracht dan alleen de uren dat hij of zij voor de klas staat.
De samenleving en politiek verwachten dat iedereen op school kan meedoen, dat passend onderwijs ervoor zorgt dat ook kinderen met achterstanden en beperkingen in het reguliere onderwijs een goede plek krijgen. En terecht, want onze kinderen verdienen die plek en die extra aandacht.
Maar als we zoveel meer van onze leerkrachten vragen, dan moet daar ook wat tegenover staan.
Veel van de bijkomende werkzaamheden doen leerkrachten in hun eigen tijd. Omdat ze enerzijds een geweldige drive hebben en ontzettend veel houden van hun vak, maar anderzijds ook omdat de aanstellingen zo scherp zijn.
De steeds groter wordende groep leraren die hierdoor op zijn tenen loopt of zelfs te maken krijgen met een burn-out, baart mij zorgen.
De werkdruk en huidige salariëring zorgen ervoor dat een deel enthousiaste en getalenteerde Pabo-studenten uiteindelijk niet kiest voor het basisonderwijs, maar bijvoorbeeld kiest om door te studeren om in het voortgezet, middelbaar of hoger onderwijs te kunnen gaan werken.
De aanwas van goede leerkrachten in het basisonderwijs staat daardoor onder druk.
Laten we daarom de leerkrachten in ons basisonderwijs de waardering geven die ze verdienen. En laten we ervoor zorgen dat al die jonge talenten die graag leraar willen worden hier ook bewust, met plezier en vertrouwen in hun toekomst voor kunnen kiezen.
Ik ondersteun daarom de acties van de basisschoolleerkrachten om hun zorgen breder bekend te maken. De keuze voor een staking zal voor sommige ouders en kinderen lastig zijn, maar laten we dat met elkaar zo goed mogelijk opvangen.
En laten we als één man achter alle leerkrachten gaan staan aan wie wij iedere dag onze kinderen weer toe vertrouwen. En hen bedanken voor hun tomeloze inzet.
Beste leerkrachten, ik steun jullie in jullie roep om kleinere klassen, lagere werkdruk en betere salariëring.
Beste samenleving: laten we onze waardering tonen en de leerkrachten laten voelen dat ze op onze steun kunnen rekenen. En Den Haag: wat mij betreft is het tijd voor boter bij de vis.”
Dit opinie-artikel verscheen in BN/De Stem van zaterdag 24 juni 2017
Miriam Haagh
“Met veel plezier en energie werkte ik dagelijks als wethouder in onze wijken en dorpen aan een nog sterker Breda. Ik vond het een enorme eer om namens de PvdA wethouder te zijn in de stad waar ik zo van hou. Want dat is Breda voor mij. De stad waarin ik na mijn studie, met
Meer over Miriam Haagh
